Toen Nederland werd bevrijd van de Duitse bezetter leek het in eerste instantie of ons land explodeerde van vreugde. Dagen, weken, hier en daar zelfs maanden duurde het feest van de vrijheid. Maar daarna volgde voor bijna iedereen de ontnuchtering.
Het waren loodzware jaren, jaren waar geen einde aan leek te komen. Onze ouders en grootouders moesten schaarste en armoede meemaken nadat ze de oorlog hadden doorstaan.
De moeizame weg terug voor de overlevenden van de kampen. Het immense verdriet in de uitgedunde joodse gemeenschap toen men zich realiseerde dat bijna niemand van de gedeporteerde familieleden en vrienden zou terugkeren
De machteloosheid in grote delen van het land over het langzame tempo van de wederopbouw was teleurstellend. De toenemende dreiging van een naderende oorlog met Indonesië was een grote vrees. “Indië verloren, rampspoed geboren” was in die dagen een veel gehoorde kreet. Zeker voor de Twentse textiel industrie was dit heel bedreigend. Maar daar was ook “vadertje Drees” met de noodwet Ouderdomsvoorzieningen. (de latere A.O.W.)
De inleider over de geschiedenis van na de oorlog is Adolph Petrus van Liempt
Hij is een Nederlands journalist, auteur van oorlogsboeken en tv-programmamaker. Hij is oud-hoofdredacteur van NOVA. In 2010 kreeg hij een Ere-Nipkowschijf voor zijn hele oeuvre.
Wij nodigen U uit op donderdag 17 november a.s. en wel om 19.30 uur in de Stefanshof te Borne
Wij hopen vele van U te mogen begroeten.
Namens het bestuur en de activiteitencommissie,
Bertie Velthuis (secretaris)