Auteur: Gé Nijkamp
Hooge Brug
Dee in vroggere tied de ’Klöpkes’ en ’Boonte Koo’ achter zik har loatn,
Liek-oet langs de Roomse pastorie in de richte van Hettem gung,
Terwiel boavn ’n Boornsn Es hoog in de locht ’n leeuwerik zung,
Mos de Hooge Brug oaver – dee noar de aandere kaant hen dröag. Proatn
kö’j hieroaver alleen met oaldere leu, dee zölt elk joar meender ween:
De weg noar Soasel, dee in grote slingers oflöap tusken ’t boernlaand,
Rog in ’t zommer, knoln de weenterdag noar gerief van ’n boernstaand,
Wieders-hen was op ofstaand ’t roade pann-dak van Misdoarp te zeen.
Weerld van oonze jongstied veraandert, nich mien beeld van disse strek:
’n Grootn vleerbos, dee luk opzied in ’n bearm van de weg stun,
’Rondje um de Pieper’; oonze Tour dee op de Hooge Brug begun.
Mer in de leagte löp onveraanderd eegn-wies nog altied de Boornse bek;
Het altied drokke water, ooit in de kluur dee ’n textiel indertied mos maakn.
Noe wier helder en kloar, ’n woonder! Wee van oons har dát könn deankn?
Nen schilder bin ik nich, aans zol ik oe-leu ’n beeld in vearf wiln scheankn,
Tied vergeet en vergung, mer het water zal altied op de leagste stea geraakn.
Gé Nijkamp
(–> naar PDF versie van deze publicatie)
(–> naar inhoudsopgave 2019-03)
(–> naar Boorn & Boerschop pagina)