Auteur : Sinie Rörink-Hemink
Een waar gebeurd verhaal met een ontroerend nasleepje……
In 1995 hebben we meegedaan met het bevrijdingsfeest in Borne. Prachtig weer, alles was goed geregeld, met de oldtimer en passende kleding reden we mee met de optocht.
Ik had nog een mooie zilveren lepel met de afbeelding van Wilhelmina erop. En ik dacht, als ik een soldaat zie, dan geef ik hem die lepel als symbolisch gebaar.
En jawel, met een wandeling door Borne zag ik hem. Tenger en klein, dat is de man voor m’n lepel! We gingen naar hem toe en drukte de lepel in z’n hand, bedankte hem voor z’n inzet namens ons. Hij was totaal overrompeld. We namen afscheid zonder naam of wat ook achter te laten. Toch is hij er via via achter gekomen. En zodoende is er een briefwisseling op gang gekomen.
Nu kreeg ik in april 2018 een brief van hun dochter en dat ontroerde me zo, dat ik dacht dat moet maar naar Boorn & Boerschop, zodat ik dat misschien naar hun toe kan sturen. Het is ten slotte History!
(–> naar PDF-versie van deze publicatie)
(–> naar inhoudsopgave 2019-01)
(–> naar Boorn & Boerschop pagina)