Auteur: F. Klein Teeselink-Groteboer
Zoere jaoren
Weej nog van dee zoere jaoren
Weej nog van den schrik en angs
As der stiekum argens bod kwam
Kot biej zint ‘de greunen’ gangs.
Weej nog van de SS-ers
En dee lilke SD
Det dee zoo mar oonze maansleu
In de auto nömmen mee
Det ze eer in ’n nekken scheuten
Leën ze eer dan mar argens too….
Weej nog van ‘de Woeste Hoeve’
Vucht en Amersfoort en zoo
Weej nog van het bombarderen
Meensen dood en huze vot.
Weej nog van V-een en twee,
Wat maken die nen hoop kapot.
Weej nog van det fietsen vodderen
Zo waaj zonder fietsepee
En dan al dee pere en wagens
Wat nöm oons den mof wat mee!
Weej nog van die vette varken
Dee ze stöllen biej den boer.
Weej nog van dee slimme stoete
Dee zo weekrig was en zoer.
Weej nog van dee duusternisse
Gin lanteern was der an
En in huus deew mar van armood
Oonze ollielichte an.
Weej nog van dee hongertrekkers
Bleudte in den dikken snee…….
En dan nöm nog mangs de landwach
Eer armzalig betjen mee.
En zo kan ‘k nog lange deurgoan.
Mar ‘k scheie uit veur disse keer.
Tooken wekke dook ok weej nog
Mar dan heel, heel aanders weer
Mooie daege
Weej nog van dee mooie daege
Van vergangen joar april
Toen de Canadezen kwammen
Met det grote zwore spil.
En met al dee knappe maansleu
Dee zo hoge stunnen door.
Met eer lachende gezichte
En eer musken op één oor!
Weej nog dew de vlagge uitstökken
En dew reupen “Wie zint vriej!”
En ’t muziek begun te spöllen
En dew waan zo bliej, zoe bliej.
Det der karke was en dew door
Daanken oonzen leven Heer
En dew door ’t Wilhelmus zungen
’t Eigen, oale leedtjen weer….
Weej nog, dat de onderdukers
Al moa reizen weer noa huus
En dat vülle jongs in Duutslaand
Weer ‘vaarwel’ zeer teeg’n de Pruus.
Weej nog dew wier buter mogchen
Net zo lange as ’t oos mar lek
En dew ’t veenster mar neer andeen
Umdat er toch gen mof mer kek?
Weej nog van deet eerste kopke
Echte koffie, echte thee!
’t Was joa net of ’n engeltje oons
Zo mar wat op de tonge dee.
Weej nog van dee witte stoete
Foej dee kreeg’n te preuven pas
’n halven stoeten koej wal op, want
’t was hoaste net of ‘t ’n taartje was!
Weej nog, dew weer suker kreeg’n
Thee? Hee? Moa zonder was’t zon strop.
En ’n klein eetsien onder ’n kork ook!
Ja doar sukren wiej van op!
Leu al zint dan alle dinge
Nog neet zo as ’t mut en heurt
Loaw mar dankbaar deenken, dat der
Völle goods ok is gebeurd.
Noot
De auteur, mevr. Klein Teeselink-Groteboer (*1921-†2007), heeft beide gedichten in 1946 geschreven in Holtens dialect.
(–> naar PDF-versie van deze publicatie)
(–> naar Inhoudsopgave 2015-01)
(–> naar Boorn & Boerschop pagina)