Auteur: Jan F. Deckwitz
Het eerste nummer van Boorn en Boerschop verscheen in oktober 1991. Met het voorliggende nummer zijn er nu 42 nummers verschenen. Periodiek waren bepaalde rubrieken aan de orde: onder andere “Zo was ‘t, zo is ‘t” en “Ooit gesloopt”. In deze rubrieken werden specifieke gebouwen of locaties beschreven die werden gebouwd en werden gesloopt. Van de oorspronkelijke bouwsels valt niets meer terug te vinden. De redactie kreeg reacties hierop, soms met aanvullende informatie. Maar als we de rubrieken nu zouden vervolgen met verloren gegane gebouwen sinds de geboorte van Boorn en Boerschop, 1991 dus, welke zouden er dan in aanmerking komen?
Verdwenen
Wat dacht u van het Spanjaardcomplex bij het NS-station. Lange tijd stond het leeg, ondernemers huurden een deel van het complex: er kwam een bioscoop, een evenementenhal, het ontspanningscentrum “New York”: jarenlang stond hier een replica van het vrijheidsbeeld voor de deur. Totdat de slopers eind 90-er jaren hier kwamen en alles vernietigden en verwijderden: ja óók die mooie en dominante watertoren die vandaag de dag op de historische plaats zou kunnen wijzen. Jammer hoor! Een avondje “turven” leverde veel verdwenen gebouwen op. Wat hiervoor in de plaats kwam moest het ware, het nieuwe Borne weergeven. Veelal revolutiebouw met weinig karakteristieke waarde. Zonde!
Laten we eens verder terugblikken: de Zuid Esch en Bornsche Maten, twee complete woonwijken zagen het licht, een aantal karakteristieke huizen en boerderijen werden hiervoor afgebroken. Kort geleden nog werd de Veldkamp onderhanden genomen waar zich nu nieuwe industrieën kunnen vestigen. Zelfs het wegenbestand in deze gebieden werd hierbij geheel op zijn kop gezet. Niets van het bestaande bleef bewaard.
Wat verdween er nog meer?
Het ABTB-gebouw bij het spoor en de melkfabriek aan de Bornerbroeksestraat: verdwenen! Hiervoor in de plaats kwamen een meerlaags kantoorgebouw en twee woonflats met appartementen. Aan de Marktstraat, de winkel van Van Hasperhoven waar eerder café De Halve Maan gevestigd was en hier tegenover “’t Grutje” met daarnaast garagebedrijf Tinselboer: alle verdwenen! En wat dacht u van de Bijenkorf met daarachter het houten gebouwtje van de CJV; de Gunning-MAVO aan de Aanslagweg werd vervangen door een appartementencomplex. De huishoudschool aan de Grotestraat werd ook vervangen door woonappartementen. Het Carmel-complex aan de Hertmerweg: slechts een herinnering is gespaard gebleven als kantoorgebouw en het restaurant “’t Seminair”. In de Rondweg werden twee rotondes aangelegd: “Platenkamp” en “De Bonte Koe”.
Grote veranderingen ook in het centrum van ons dorp: met het centrumplan van de jaren ’70 en ’80 werden een aantal waardevolle en mooie gebouwen voor altijd verwoest. En ook de voor de bouw van “De Driehoek” waarvoor woningen werden gesloopt aan de Nieuwe Kerkstraat, de Hofstraat en de Stationsstraat.
Laten we ook vooral niet vergeten dat Bornerbroek in zijn geheel voor ons is verdwenen, een dorp dat eeuwenlang tot de gemeente Borne behoorde. Hoeveel boerenbedrijven zijn hier niet opgeofferd om plaats te maken voor een industrieterrein?
En nu of later?
Ik vroeg mij af, wat de komende twintig jaar het beeld van Borne en zijn omgeving zal bepalen? Ik heb zomaar wat “kiekjes” in 2010 gemaakt en verwerkt tot panoramafoto’s die u op een aantal bladzijden terug vindt. Het zou toch aardig zijn als over twintig jaar, in 2030 dus, nog eens wordt teruggekeken naar de plaatjes in Boorn en Boerschop van 2010. Zullen we Borne vanuit deze gezichtshoeken nog herkennen?
Borne 2010
(–> naar PDF-versie van deze publicatie)
(–> naar Inhoudsopgave 2010-03)
(–> naar Boorn & Boerschop pagina)