Auteur: Jaap Grootenboer
We weten al een heleboel over Anton Waterkamp, de man die de St. Stephanuskerk heeft beschilderd. Dat stond in Boorn en Boerschop in het voorjaar van 2010. We weten inmiddels dat hij in Havixbeck is geboren in 1862 en dat hij zijn opleiding in Münster heeft gehad. We weten ook, dat hij naar de provincie Groningen is verhuisd en daar tegen de dochter van een plaatselijke koopman is gelopen. Dat was Geertruida Bloms. Uit dit huwelijk zijn wel elf kinderen geboren, maar met veel van hen liep het niet zo goed af. Eén werd er priester, zes stierven vroegtijdig en vier bleven ongehuwd. Slechts één van zijn kinderen trouwde; met ene Beemer. En daar wil ik het over hebben.
We hebben het al eerder gezegd: één van de leukste dingen van het zoeken naar verhalen is het speurwerk zelf.
Eén van de elf trouwde dus en dat zou kunnen betekenen, dat uit dat huwelijk ook weer kinderen zijn geboren, weliswaar geen Waterkamp, maar als die nou ons weer eens van alles zouden kunnen vertellen. Die zoektocht liep uiteindelijk dood. Totdat er een zekere meneer Beemer, na zijn pensionering op pad ging, om de geschiedenis van zijn familie uit te zoeken. Hij wist, dat zijn vrouw een opa had gehad, maar dat is niet zo moeilijk. Maar opa bleek een schilder te zijn geweest en dat bracht hem naar Losser en van Losser naar Borne. Zo kwam na een paar telefoontjes de hele familie Beemer, bestaande uit zes personen naar de Ennekerdijk.
Na een geanimeerd gesprek en enkele kopjes koffie gingen zij heen met de mappen die zij mochten lenen waarin van alles over hun grootvader als kerkschilder was verzameld. Daar tegenover stond, dat zij alle in hun bezit zijnde foto’s van Anton Waterkamp achter lieten.
Is het dan niet aardig, om aan de lezers van Boorn en Boerschop enkele van die portretten te laten zien? Zo krijgt Anton Waterkamp ook voor u een gezicht.
(–> naar PDF-versie van deze publicatie)
(–> naar Inhoudsopgave 2010-03)
(–> naar Boorn & Boerschop pagina)