Auteur: F.J. van Capelleveen*
Pastoor Middelweerd heeft slechts drie jaar de St. Stephanusparochie in Borne geleid. Toch heeft hij zich in die korte tijd bijzonder bemind gemaakt bij zijn parochianen, zoals moge blijken uit een gedicht van Gerard ten Voorde dat hij schreef kort na het overlijden van de pastoor. Het gedicht werd in december 1967 opgenomen in het parochieblad Rond de Stephanustoren. Hij schreef dit gedicht in zijn Bornse Twents.
Pastoor A.J.W. Middelweerd †
’t Is dan tóch woar, al ku’j ’t nig leuv’n.
Pastoor is dood, dat spit oens all’.
De staarke man, nog joenk van joaren
héé léé het of, héé köm ten val.
Meer dréé joar mocht ’n wiej hem hebb’n.
-In ’n priesterléev’n is dréé joar kot-.
Priester was e in hart en nieren,
héé wás van oens, meer blééf van God
.
Héé köm oet ’t Sticht, meer heul van Twente,
oenz ‘kléene, oole mooie loand.
Héé was in Vasse en in Hengel
ziene long höng ’n noar disse koant.
Héé was zo bliej met Sunte Steffen
in Boorn. Héé zéé: “hier goa ik dood,
meer dát zal nog ’n tochje doer ‘n
‘k bin staark en joenk, hebt meer gin nood.
Meer God, héé zag zien ’n priester woandel’n
in oenze rommelige kerk.
Want hier wör schilderd, timmerd, messeld.
Het doer ’n wa lang, meer kloar kö ’t wéerk.
Zo God dow dach hebb’n: “wat zui’j langer
pastoor, in oendermoanse doan”?
“De keerk is kloar en Boorn kan wieder,
iej maj’t non ’t Vaderhoes ingoan”?
Zo is ‘t, meer wiej, wiej zölt hem miss’n,
diss’n priester, met zien hert van goold.
Den gaf dée vreug, was gek met allen,
met aarm en riek, met jonk en oold.
Pastoor, iej gunt ow alle ’n Hemmel,
dat wiej ow mocht ‘n, dóar wee’j van.
En Boorn, het zal ow nóoit vergett’n.
Wiej bidt ‘vuur ow, dóar kui’j op an!
- In het archief van Frits van Capelleveen vond de redactie nog enkele verhalen, al dan niet door hem bewerkt. De redactie wil deze verhalen alsnog publiceren in Boorn en Boerschop.
(–> naar PDF-versie van deze publicatie)
(–> naar Inhoudsopgave 2009-03)
(–> naar Boorn & Boerschop pagina)