Roondgaank
Zundaagns in de zommertied noa ’t etn
Gung de boer en ziene vrouw op’n trad;
Alns in deepn röst, op den dag tied zat
En hoo alns d’r bie stun mo-j toch wetn.
’t Heuj is mooi andröagt, nog éénmoal keern;
Zeet es hoo de rog al wierig in de öarn schöt!
Al ’t aandere wast mooi en wat’t ok good döt?
Tevrea goat ze dan langs weaidegroond en bouwlaand:
‘Alman mocht wiln dat ze ’t der zoa biej hadn stoan’.
‘Now wett wiej ’t wa, loa-w mer noar hoes goan;
Kaans doe koffie zetn, dan begin ik an de kraant’
(–> naar PDF-versie van deze publicatie)
(–> naar Inhoudsopgave 2008-02)
(–> naar Boorn & Boerschop pagina)