Mirreweenterhoorn bloazers op Weelveeld
Auteur: Johan Kwast
De “Boornse Mirreweenterhoom Bloazers” (BMB), van de groond kömmen in 1978, hebt in ’n adventstied ’n drok program. ’t Is joa mear nen kotten tied, noagenog vief wekke, dat de heurne vuur ’n dag wördt ‘ehaald en d’r bloazen mag wödden. Meestentieds ’s oawens zo tegen ’n uur of zeuwen.
Dee ongeschreven wet hoolt nen rechtgeaarden mirreweenterhoorn bloazer dan ok geem in ere. Want loa-w noe eerlijk wean, as alman zo mear vuur ’t vaderlaand wat vot zit te toeten, zo! ’t nen groten pröttel wödden met de oale traditie. Dat mö-w nich hebben. dat mö-w nich. Nee, bloazen vanof ’n eersten zundag in ‘n
advent, en met dree könnige (6 jan.) zit et d’r vuur ’n joar wier op.
Nen echten Twentsen bloazer heult zich doar an. Kö-j noagoan dat de BMB-leu zich alle möaite doot urn in Boom en boerschop ’t sonore geluud op passende wieze te loaten heuren. ’n Benen blös laank, ’n aanderen kot. Wat leu heel good en zuuwer, mear d’r wil ok wal ees nen meenderen dag biej wean. Hoge of leage stemming, wat lig an ’n snit van ’t hoorn; ’t döt d’r nich too. As ’n Oalen roop” mear heurd wördt in opeenvolgend bloazen, he-w d’r plezear an. Dat ok jongs en wichter d’r leefebriej an beleawd, doar ma-w bliej met wean. Jan Hassels Mönning hef zölfs ne wisselpries insteeld vuur ’n besten Boornse bloazer oonder de achtteen joar!
Pim Bruggink kreeg de pries de eerste moa!, en vergangen joar hef Joost Kamphuis ’n beker oawernömmen. Aandere joaren hef Boom, in Regien Ellenbroek, al ees nen “wereld kampioen” junior-bloazen op leawerd.
Joa leu, ’t mirreweenterhoom bloazen leawt ok biej de jonge leu en dat döt oons good. Wazzen d’r vergangen joar nich 180 jonge bloazers oet de boerschoppen biej de junioren demonstratie in Losser? Noe, dan! En zo möt ’t verdan, duurgeawen van de oale bloastraditie…
In ’t volle bloasprogram 2000 van de Boomse bloazers vennen wiej, ’n klean geatje. ’t Jubileum “700 joar Weleveld” kon, dachen wiej zoonder mirreweenterhoorn bloazen nich vuurbiej goan. ” ’n Heer van Weelveeld” was d’r doadelijks ok steal vuur. 27 December, ’n dearden kerstdag, zo! ’t angoan. Den oawend was ’t ’n mooi wit laandschop, mear ’n luk doo weer. De sneekloetens bakken oons oonder de kloomp, mear dat nammen wiej vuur leef. Bloazen op historische groond en dat met ’n jubileum, keump joa nich alle daage vuur, is nich woar?
Urn zeuwen uur knuppen de “burgemeester” van de boerschop, Wim ter Keurs, ’n droad d’r vuurhen. Alman, en dat wazzen d’r nich weanig, stellen zich op op de ruumte binnen de grachte. De familie Kwint-Hänisch ten Cate, ” ’n Heer”, was d’r met ’n körfke “Welevelds kruuden bitter” en leut de kleane gleaskes roond goan. ’n Koppelke leu van ’t Weelveeld wazzen optrommeld en heulen d’r noabervisite in ’t klean. Vuurman Wim Kiewik bleus ’t gebuuren lös. De Hoornse bloazers hadden d’r ok naa wil an. Ter Keurs smeet nog ees wier ’n paar dikke kluppelen echt Weelveelds eeken in ’n veurkoorf, en zo gung ’t ’n uur laank plezearig verdan, dat deer ’t.
As vanzölf wödden doar ’n besloet geboren: “Dit mö-w van noe of ieder joar doon, hier op de groond van Huize Weleveld”. Noe wee-j d’r van hoo of traditie en historisch besef in leawen bliewt. Leu, ok kommen! ’n Dearden kerstdag, 27 december, mooier kan ’t nich.
Johan Kwast.
(–> naar PDF-versie van deze publicatie)
(–> naar Inhoudsopgave 2001-02)
(–> naar Boorn & Boerschop pagina)