Auteur: Chroniqueur
Zoals beloofd komen nu de overige oude zaken in het interieur van de Oude Kerk aan de orde zoals deze in de “V.V.”-gids van omstreeks 1923 werd beschreven. De verdere gids-tekst luidt:
Thans, nu de leelijke ijzeren ramen vervangen zijn door een zandstenen raamverdeeling, met groene in lood gevatte ruitjes, de muren ontdaan zijn van de witte pleisterlaag en de betimmeringen uit later tijd zijn verwijderd, heerscht er in het interieur een gewijde stemming. De zandsteenen renaissance preekstoel (met die van Tubbergen een unicum in Twente), is omgeven door menige grafzerk. Die, hoewel afgesleten en uitgeloopen, den bezoeker de namen noemt van vele Hooch Edelgeboren Erentfeste (=eerzame) Twentse Jonkers, van menig in Got entslape (=ontslapen;overleden) Ehrwaerdige Priester en Predikant, van richters, Huysluyden en Jofferen. Eens hingen hier de rouwborden der Welevelds, Ripperda’s, Schele’s en Hambroick’s; gebrandschilderde glazen toonden hun wapenschilden, grafmonumenten vermeldden hunne daden; dit is alles verstrooid, maar de spaarzame resten, die men hier nog vindt, geven wijding aan het interieur.
Bij de restauratie door architect W. te Riele Gz., werd de kerkvloer weer op het oorspronkelijke peil gebracht. De zandstenen ramen werden opnieuw aangebracht en de muurschilderingen blootgelegd. Het orgel werd verplaatst en ook de uit ongeveer 1600 stammende preekstoel kwam op de huidige plaats te staan.
De preekstoel is van fijnkorrelig zandsteen en waarschijnlijk van Westfaalse oorsprong.
Tijdens de restauratie werden onder de pleisterlaag twee jaartallen ontdekt, het eerste “Anno 1482” kwam tevoorschijn in een zuidelijk gewelfveld van het schip, terwijl het jaartal 1613 in de sacristie waarschijnlijk wijst op een herstelling, die in dat jaar heeft plaatsgehad. Een enorme grafzerk met ingehouwen beeltenis van Johannes van Weleveld is gevonden in den vloer van het koor en overeind gezet tegen den zuidelijke koormuur. Zoals dit het geval was met veel zerken uit dien tijd, zijn de koperen wapenschilden, die den steen prijkten, daaruit weggenomen.
Helaas zijn niet alle muurschilderingen van zodanige kwaliteit dat ze zich goed laten fotograferen. Van de grafzerken is helaas nog al wat afgesleten. Bovendien werden de wapens er ooit moedwillig van verwijderd. Toch vertonen ze zich nog steeds aan ons als aantrekkelijke producten van beeldhouwkunst.
In het koor, ingemetseld in den muur, bevinden zich een paar fraai gebeeldhouwde wapensteenen, waaronder die van Christoffel Scheele en Judith Ripperda, zijn echtgenote. De vroegere grafkelders onder het koor, welke reeds gedeeltelijk waren ingestort, zijn geheel gevuld met zuiver zand.
Men verzuime vooral niet het gebouw te bezoeken; de koster, die naast de kerk woont, ontsluit u de poort; de toegangsprijs bedraagt 25 cents per persoon.
Zoals op bijgaande foto is te zien vormen de in het koor ingemetselde wapenstenen een prachtige koorafsluiting. Het zijn waardevolle verwijzingen naar een tijd waarin men duidelijk anders tegen het leven en de gelijkheid van mensen aankeek dan tegenwoordig. De koster woont intussen elders en om de kerk te bezoeken moet men een bezoek aanvragen of wachten op monumentendag of een andere festiviteit.
Hiermee beëindigen we de beschrijving van de Oude Kerk. Een volgende keer zullen we het over de veel jongere R.K.-kerk aan de Stationsstraat hebben.
Chroniqueur.
(–> naar PDF-versie van deze publicatie)
(–> naar Inhoudsopgave 2001-01)
(–> naar Boorn & Boerschop pagina)