Auteur: Jan Kleinman
Nen tweeden Deensdag in Oktober
Hê’w Boornse keerms, das ‘t ai’t zo wes
Dat war ook vrogger, dóo nog ‘n keend war
Keerms op de Bleek. Ik weet’ nog bes.
Iej spoaren lange van te vuuren
Jej scharrelen ceenten bie mekaar
Roskoppen doon en dissels stekken
Veur de knienen van de vaar.
Mer ‘t grote geeld mus ai’t toch kommen
Van ‘t eerpel gadderen op ‘n boer
Achter de reui’jmechien hen kroepen
Verdeenen de kwatjes bassens zoer
En war de keerms dan anebrökken
Beste feu dan gung ‘t er van
Met oen zoer verdeende ceenten
Wa ‘j nen oavend lang de man.
Jej wussen nig wa’j ‘teerste wollen
De Swing-mill of nen Stoeren Knaap
De Zweefmöl of de Boksautootjes
Of noar de tent van ome Jaap.
En iej sneupen en ie dreijen
Groot doon veur de meeks” en dan
As ‘n oamd hellef um war
Dan wa’j blut zo henig an.
Mer do’w oolder wödden gung ‘taanders
Effen saam oawer de keerms
Oliebolkes, ‘n vuske paling
Druumen noga of iets weerms
Vaak dan samen op ‘t café an
Bij Dieka of de Keizerskroon
Doar was meziek doar ka’j wat daansen
Doar was ait wa wat te doon.
De vrouwleu nammen een citroentje
De keerls nen pilsje of nen kloarn
Zo is ‘t wes, zo wo’w ‘t geern hooien
Met de Keerms bie oons in Boorn
Jan Kleinman.
(–> naar PDF-versie van deze publicatie)
(–> naar Inhoudsopgave 1999-02)
(–> naar Boorn & Boerschop pagina)