Auteur: G. ten Voorde
Wiej hebt in Boorn dee mooie oole keerk, dee in de eerste helft van de 14° eeuw is bouwd. t Is ne twee-beukige keerk en nummer twee vien iej in oons hele land nig. Int aangreènzende Westfalen bint der we n paar. Zo as iej allmoal weet, was t vrooger ne roomse keerk. Ze gung roend t joar 1600 oawer int bezit van de gereformeerdn. Disse mooie keerk is in de twintiger joarn heelmoal wier opknapt. Dat was dow har neurig, want oaweral deedn zich zettingen en verzakkingn vuur, en in de loop van de joarn was der völ an bedörvn.
Mer non staat keerk en toorn der wier in oolde glorie en ze bint, zoender meer, de trots van Boorn. De raamn hebt wier mooi oold glas en tralieweerk en duurkes wöddn maakt in of vuur de losse gate in de muurn. Meer, één gat is tot non to nog aajt los bleevn.
Oolde Boornse leu zeedn aajt, dat ze dat absloet nig too kondn kriegn, want daar har heel vrooger, nog in de roomse tied, n Mariabeeld instaan, dat de gereformeerdn der haddn oetsmettn en verneeld. Dát was joon mooi vertelsel, waar iej niks van hooft te leUvn, en waar, duch miej, ok niks van waar is, meer t gung van de ooln op de jongn oawer tot vandaag an n dag too.
Joa, ik ken dat vertelsel ook wa, meer al doak der niks op oet, tóch is der wa wat met. Ik kan ow vertelln, as jongn keerl hek dat gat is n maal dichte messeld, en gààd, want dow gung dat verhaal ook a, meer soandersmoorgns lee der allns wier oet. Ze hebt miej later wal is wier vroagn urn t nóg is n maal te doan, meer k heb der dow vuur be doankt en ze kriegt der miej nig weer vuur.
En t gat is der nog aajt in dee muur en dat is Jammer, want t lik nig mooi. As der gin steene in wilt blievn zittn laat zet dan is met n mooi eeknhooltn duurnkn prebeern, miskien hoolt t dat wa. en wee weet, is non vedan hen dee oole grelligheid ook wal oawer!
G. ten Voorde
Dit artikel is eerder geplaatst in “Rond de Stephanustoren”, jrg. 2, No. 10, april 1968
(–> naar PDF-versie van deze publicatie)
(–> naar Inhoudsopgave 1998-01)
(–> naar Boorn & Boerschop pagina)