Boorn & Boerschop 1997-01: N GEVLöAGEN VOGEL

(n vertelselke oet t Boorn van vrooger)

Auteur: G. Nijkamp

t Gebuurn in de tied dat oons doarp nog n móói doarp was. Op de stea waar non n deel van t weenkelcentrum steet, lag vrog­ ger nen oetgestrektn hof waar op nen mooin deurdeweksn morgn twee keerls, breurs van mekaar, drok an t weark warn. t Was volop zommer en umdat t teegn neegn uur leup, stun de zun a hoog an n blauwn hemmel. Oawer n pad, de Bakkersteeg, dat langs de groond leup, kwam n köppelke schooljongs an en iej kondn van wieden a wa zeen dat ter wat biezunders an de haand was. Dow ze nöager kwamn koj dat ok wa zeen: een van de bössels har in de biemekaargehooldn haandn nen liester, dee zee oonderwegns hadn grepn. Mer non kwam de meuilekheid! Waar moj zon deer loatn aj in de schoolbank zaatn? At de meester t zag, koj der van op an daj ne kwiet wannen dan haj oawer straf nog nich ees sprökn. Goodn raad is mangs duur, zegt sprök en dat gung hier ok op.

Afb. 01

Dow de jongs de keerls zaagn dee drok deur­ wearktn, kreegn zenen inval. “Köw den vogel hier nich loatn töt aw wierkomt oet school?”, vröag n vriejstn van de jongns. De keerls höaldn op, löatn de schup röstn en keekn es naar n gevangn vogel den met n verwordn köpke tusken de jongvinger deurkeek. “Iej könt ne hier wa loatn”, zear een van de keerls, “Daar in n hook biej de heg steet ·wa nen leugn emmer en aj den op n kop zet köj em der mooi oonder doon”. “Krig e dan wa loch?”, wol de klookste jong nog wetn, hee vönd t naar spietig dat t mis zal gaan met n vogel waart ze zo drok met watn wes urn em te kriegen. “Och zon deer hef ok nich völ oadm nöadig”, zear n aander, “En der koomp ok nog wa luk oonder n raand van n emmer langs

Afb. 02

De jongs warn oawertuugd en dat mos ok wa want t was de heugste tied urn zik in n Es op de jongsschool te loatn zeen! n Vogel wöddn oonder n emmer doan en met n “Vanmiddag haal wiej n op heur ! “, verdween ze op n draf wie­ der deur de Bakkersteeg. t Slöag juust neegn uur op de beide Baarnse kearktoorns.

De keerls teugn wier an t weark en n vogel röardn zik nich oonder n emmer int halfduuster dat em umslötn höal; hee har zik bliekbaar daal leg biej t ongeluk dat em oawerkömn was. Nen tiedlaank gung veurbiej. Dow höal een van de manleu op met zien weark en vröag an n aander: “Wat doow der met”? Zien breur zear nen tied laank niks, mer löap dan naar n emmer. lichtn em an de ene kaant luk op en zear: “Maakt daj votkomt”! De liester bleef evn beduusd zitn: hee har nich meer rekend op zonne kaans. Mer dan vlöag e met nen schreeuw van bliej schap vot, de vriejheed tegemöat. Nich meteen wiedvöt, mer op de eerste boannstik streek e daal; net of et zik nich begriepn kon…

De keerls keekn noar de bliejdn vogel en kreegn zölfn ok n gelukkig geveul, tot dat een van de beidn zear …..: “Mer de jongs”? “Gen noad, doar he’k waluk aans veur” en mét streek e de boks noar daaln. Evn later zetn en emmer oawer nen mooin hoap, den in nen tevreaè!_n krul de stea van de liester har innömn. “Ze zölt der nog van opkiekn”, zeare e nog en ze gungn wier ant weark …

Afb. 03: “Hej em te pakn?”, vraag der een met n stoaln gezicht

De klok van t middagluudn hung nog oet te bungeln in de Stefanustoorn, dow de jongs met grootn haast an kwamn stoewn. “Zit e der nog oonder?”, röapn ze a van wiedn. “Dat möj wa rekn”, wordn der zeg, “Loat e oeleu mer nich, baas wordn”. “Doar köj op an”, zear de jong den zo t.è zeen n eigenaar was. En terwiel een van de moatn m hölp met t oplichtn van n emmer, dear e doar met beide haandn nen grep oonder …..

Hee verstiefdn en bleef liekwit zitn ….. “Hej wat?”, vraag een van de aandern. Mer hee zear niks en trök laankzaam ziene haandn, dee ne aandere kluur hadn kreegn, oonder n emmer oet. De jongs keekn of zet in Köln hoardn grommeln.

Vanaf t laand keekn de manleu met n onscheuldig gezicht noar de dree jongs dee nog veraltereert urn n umgevaln emmer stunden. “Hej em te pakn?”, vraag der een met n stoaln gezicht. “Hee is vot”, zear een van de jongs met oawersloande spraak. Zwiegend löapn ze achter mekaar an hen; n mooin dag was veur eer kapot …

Ge Nijkamp

Afb. 04

(–> naar PDF-versie van deze publicatie)

(–> naar Inhoudsopgave 1997-01)

(–> naar Boorn & Boerschop pagina)