Auteur: Wil de Graaf
Boam t losse veur
be’k as koffiesmorre deenst edoan!
Vandoar kon’k t leavn in de
boerenkökken gadesloan.
En geern vertel ik oew oaver
wa’j in zonne kökken dan wal zeet.
Oaver Grootmoo en Grootva,
n leavn van bliejschop en verdreet.
Bliejschop biej ne geboorte
of biej n good gewas.
Verdreet oaver zeekte of teegnslag,
of dat r ene störvn was.
Oold en jong hadn mekaar nog neudig,
dat wadn ze helemoal ewent.
Noch t weark, noch de keender,
wodn toen eplend.
Ondaanks hard wearkn en armood
warn de meeste leu tevrean.
Zee hadn toen nog tied en ruumte
um meanske te wean.
Meer de tiedn gungn veraandern
en ok mien bestoan.
Want ik bin toen met aandre rommel
noar n zolder hen egoan.
Mien weark was edoan
ik was oetrangeerd.
Biej leu neumt ze dat oold wordn
of gepensionneerd.
Mear noa n stoffigen tied bofn ik weer
met mien nieje bestoan.
Want k bin as antiek
noar n ereplaatse goan.
En wier bekiek ik ne generatie meansn,
met kleane en grote weansn.
De boerenkökken is veraanderd,
ik ken der niks van weer.
Dat dôt mie as olde koffiesmorre
toch wa slim zeer.
Woar t fenuus stun,
steet non ne teevee.
Zee hebt compjoeter, video
en ok ne cedee.
Zee hebt vaak alns wat hun hart begeert,
Mer een ding hebt ze hoppelik ok eleerd.
Al kont ze ok alle mooie dinge haaln,
Geluk en gezoendheid is met gin geeld te betaaln!
Wil de Graaf.
(–> naar PDF-versie van deze publicatie)
(–> naar Inhoudsopgave 1995-01)
(–> naar Boorn & Boerschop pagina)