Auteur: Najoh Moobeznag
Vrooger doew wiej nog zukke jongs wadn en non proat ik oawer zun zestig töt viefenzestig joar leên, doew wonn wiej zun betje an de kaant van Boorn, zo teegn Vuur-Zeandern an.
An Wissinks (Ubbink) zienn broak en an n eand van de weg doar wonn Broakn Wilm (Konink) met Miejke. n Luk veerderop doar haj t Strik, doar wonn Eeuwersboer en Kruuskaamp. Wiej hadn doar de ruumte urn te spöln. Vuural op n Broakn mös. Doar was heide, heuvelkes, denn en bearken. In t midn doar lag nen grooten plas. Doar zatn katviskes en salemanders in. De wienterdag hoêmn t ja mer enen nacht te vreezn of wiej konn doar al schaatsn. Mer ook biej oens achter t hoes was ne groote ruum te, ook doar was völ hei, dat heurn van ‘n Poedel (Nijhof). Doar spöln wiej völ indiaantje en kow-boj en dan gung t er soms slim an too.
Mer vuural de wienterdag ha’j van dee daagn dat t biester koold was. Zo van dat miezerige mistige weer met ne temperatuur zo van urn t vreespeunt. Dan wast in hoes wa gezellig dat mu’k zegn. Wiej hadn nen grootn greunn kolomkachel en den stun zon aanderhalve meter van de muur of in de kamer.
Ne groote zwatte piep leup noar boam met nen knik naar n schösteen. Der urn hen nen grootn iezern ring, doar ko’j de veut op zetn. In n boosem kon wiej met zien dreeën of veern zitn. Vuural zoa terdags smiddags. Oens opa kwam elken zoaterdag teegn twee uur biej oens. Behalm n eersten zoaterdag van de moand, dan was heen half uur later, want hee was naar Zeandern hen biechtn wes. Oens opa (ze neumn hem ok wa Dasjans) kon gloepens mooi verteln. Vuur dat hee biej Spanjaard kwam, was hee vrachtrieder biej “de Grutter” (Er ve ten Cate) en oet dee tied verteln hee geêrn. t Was op ‘n moal dat ik naar hoes veurn, zo verteln hee, t was zoaterdagmiddag en aln luk laat want t begun al doenker te wodn. Ik veurn zun betje teegn de Poaterskeark an in zeandern doew begunn de peere te zweetn en konn de waagn hoas nig meer trekn. Ik dag was dat non. Ik van de waagn of urn te kiekn wat ter an de haand was. Doar·zat mie achter op de waagn ne groote zwatte kat. Ik dach hoe koemp den doar now. Ik jaagn m vot. “Weg smerige kat, vot iej”. Ik wier op de waagn en joa heur doar gung e hen. Zo teegn Haarhoes t zelfde gedoo. Ik wier van de waagn en joa heur doar zatte wier, dee grote zwatte kat. Ik zea teegn de kat “Kom iej van God of van de duuvel, aj van God komt zeg miej wat er is mer aj van de duuvel komt maak dan da’j weg komt”. Ik sleug n kruus en vot was hee. Wordt vervolgd.
Nahoj Moobeznag
(–> naar PDF-versie van deze publicatie)
(–> naar inhoudsopgave 1994-02)
(–> naar Boorn & Boerschop pagina)