Auteur: A„J.M. Hodes
De bewoners van het “Meestershoes” en hun buren zijn in het laatste oorlogsjaar twee keer aan een ramp ontsnapt. De eerste keer was een V-1 de oorzaak. De koers van de projectielen, die gelanceerd werden in de Bolkshoek bij Almelo, lag precies over ons huis. Op een vroege morgen kwam er een naar beneden, stuiterde zoals naderhand de grondsporen uitwezen, door de weide aan de Ossendijk en boorde zich met de neus in de slootwand aan de overkant van de Almelosestraat, sloeg over de kop en kwam brandend voor het huis van de buren te liggen. Een explosie bleef uit. Als door een Godswonder was de bom losgeslagen, in de sloot achtergebleven en niet ontploft. Later is de bom, na onschadelijk te zijn gemaakt, verbrand. De hitte was zo fel dat het zand er omheen tot één massa verglaasd was.
De tweede keer was bij de bevrijding, begin april. De Duitsers, die nog aan de westkant van het kanaal lagen, vuurden een salvo granaten af op de Almeloseweg. Deze weg ligt parallel aan het kanaal en was de aanvoerroute van de Canadezen naar het noorden richting Almelo. De hele familie zat net in de keuken aan tafel toen het bombardement begon. Een granaat boorde zich door het dak boven de keuken en kwam terecht in een kist vol met boeken. Dit is onze redding geweest want als die kist er niet was geweest zou het projectiel waarschijnlijk door de vloer zijn geslagen en in de keuken zijn ontploft. Het zou een verschrikkelijk bloedbad zijn geworden.
‘s Nachts zocht de hele buurt een toevlucht in de kelder van de ABTB. De enige plaats waar je nog een beetje beschut was door een betonnen zoldering. In deze kelder was ook een noodhospitaaltje ingericht voor mensen die getroffen waren door een tyfusepidemie, uitgebroken onder de evacuees uit de Betuwe..
Een van de laatste avonden voor de bevrijding heeft een dronken Duitse officier voor de ingang staan brullen “Partizanen, partizanen” en gedreigd de hele boel op te zullen blazen. Een goedwillende soldaat heeft hem gelukkig weten te kalmeren.
De hele driehoek, die gevormd wordt door de Almelosestraat, Wolbeslanden en de achterwal (die loopt van de armenhuisjes aan de Wolbesdiek naar Workel, ook wel Bomhof genoemd, aan de Almelosestraat) was gemeente grond. De voorste tip, waarop de Openbare school en het Meestershoes stonden, zijn aangekocht door de kerk. De rest bleef als weidegrond in gebruik bij de familie Wools. De overgrootvader van de tegenwoordige generatie Wools was dorpsonderwijzer en zal het stuk ook wel in gebruik hebben gehad. Op dit stuk werden de eerste naoorlogse woningen gebouwd. Het verbindingsstraatje de Wolbesdiek en de Almelosestraat heet Meester Woolstraat. De wijk heet in de volksmond: “Het rooie dorp” of “De rooie lap”.
De zoon van bovengenoemde onderwijzer werd genoemd: “Meesterherman11 en was dorpstimmerman. Zijn werkplaats stond schuin tegenover het parochiehuis (de vroegere openbare school) en is inmiddels ook al weer lang verdwenen.
A.J.M. Hodes
(–> naar PDF-versie van deze publicatie)
(–> naar inhoudsopgave 1993-02)
(–> naar Boorn & Boerschop pagina)